blue lagoon (rozdział 25)

 CZĘŚĆ II - USA

               Zakupy – to sposób na złamane serce i samotność. Ale mimo wszystko kiepski, stwierdza Hara. Wychodzi z centrum handlowego z torbami pełnymi seksownej bielizny. Nie wie dlaczego tyle kupiła. I tak nie ma komu się w tym pokazać. Ogarnia ją dobrze znana melancholia – uczucie, że na nikim jej nie zależy i nikomu na niej nie zależy. Ludzie są w ciągłym ruchu wśród ostrych promieni wczesnojesiennego słońca. Każdy z nich ma konkretny cel. Hara nie. Nikt nigdzie na nią nie czeka. Mogłaby pojechać do rodziców, ale nie chce martwić ich swoim nastrojem. Wrzuca zakupy do bagażnika i wsiada w samochód. Włącza radio. Wsłuchuje się w słowa piosenki Pink „Please, don’t leave me” i ma wrażenie, że opowiadają o wszystkich etapach jej związku z Jiyongiem. W górze leci samolot. Co z tego, że w zupełnie innym kierunku, niż do Ameryki. Tylko dlatego, by nie stracić go z oczu, Hara skręca na najbliższym skrzyżowaniu. Zastanawia się: czy Jiyong jest jeszcze w Korei?

Myśli o nim za każdym razem, gdy widzi startujący lub lądujący samolot (nie umie tego odróżnić). Chciałaby znów usłyszeć jego głos, mimo tego, co mu wykrzyczała, gdy ostatni raz się widzieli, chciałaby do niego zadzwonić. Ale zraniona duma jej na to nie pozwala. Śledząc oddalający się samolot, Hara wjeżdża w dzielnicę, której w ogóle nie zna. Jest zła, że straciła tyle czasu na coś tak niepotrzebnego. A z drugiej strony, co innego mogłaby robić? Wraca do domu. I odkrywa, że ktoś jednak na nią czekał. Leo wysiada ze swojego samochodu, gdy tylko ją zauważa.

- Noona, dzwoniłem do ciebie.

- Nie.

Hara znajduje w torebce telefon. Sześć nieodebranych połączeń od Leo.

- Nie słyszałam.

- Obiad wystygł – mówi chłopak, wskazując pojemniki z jedzeniem.

- No to się podgrzeje.

Hara wyjmuje z bagażnika torby z zakupami. Wchodzi z Leo do domu. On bez żadnego skrępowania kieruje swoje kroki do kuchni i podgrzewa jedzenie w mikrofali. W tym czasie Hara chowa głęboko w szafie nową bieliznę. Siada przy stole i obserwuje jak chłopak podaje obiad, zamyślony, zajmuje miejsce naprzeciwko. Jedzą w ciszy. Następnie siadają na kanapie i oglądają film. Nie jest ani ciekawy, ani nudny – przeciętny dramat kostiumowy. Kończy się sceną, w której główni bohaterowie się całują. Hara wie, że Leo intensywnie się w nią wpatruje. Kiedy odwzajemnia to spojrzenie, on pyta:

- A gdybym cię pocałował… co byś zrobiła?

- Zabiłabym cię – odpowiada Hara.

- Już mnie zabijasz …

Ona drży, gdy on się zbliża. Chce go odtrącić, ale ogarnia ją dziwne wrażenie, że nie jest w stanie się ruszyć. Jedyne, co może zrobić, to zamknąć oczy. I czuje na swoich ustach zachłanne usta Leo.

***

                Na lotnisku, Hayi i Jiyong po długich pożegnaniach z Jyuni i Seunghyunem, przechodzą przez odprawę  i nadają bagaże. Ona cieszy się, że nikt już nie będzie z zażenowaniem przyglądał się walizce jej chłopaka, z napisem „I ♥ sex”. To ją zawstydzało, ponieważ czuła w spojrzeniach ludzi, że wyobrażają sobie ich w czasie tej właśnie czynności. On natomiast się tym nie przejmował. Z dumą ciągnął swoją walizkę do odprawy.

Spędzają w bufecie godzinę, tyle zostało do czasu wejścia na pokład. Jedzą ciasto cytrynowe i piją kawę, mocną i z łyżeczką cukru, Hayi czarną, Jiyong białą. Ona ustawia się przy szybie, przez którą widać płytę lotniska i czekający na pasażerów samolot. Prosi chłopaka, by zrobił jej zdjęcie. Jest podekscytowana, jak w dniu swojego debiutanckiego występu w Blue Lagoon. Wtedy się denerwowała, a teraz czuje się zupełnie spokojna. Nigdy wcześniej nie leciała samolotem (w przeciwieństwie do Jiyonga, który kilka razy podróżował tym środkiem transportu na wyspę Jeju, albo do Japonii), ale nie boi się. Nawet gdyby miała zginąć w katastrofie lotniczej, utonąć w oceanie, czy rozbić się o skały. Umarłaby szczęśliwa, bo z ukochanym. Nieważne, gdzie, fizycznie, czy duchowo, ważne, że wiecznie byliby razem. Myśli o tym, gdy woła go do siebie. On jedną dłoń kładzie na jej ramieniu, drugą układa w „V sign”. Robią sobie wspólne zdjęcie. Hayi publikuje je na twitterze. Chce, by wszyscy widzieli uśmiechy na ich twarzach. Gdy słyszą komunikat, że podróżujących do Los Angeles zaprasza się do wejścia na pokład, ustawiają się w kolejkę. Młoda, elegancka kobieta z plakietką na piersi, sprawdza im bilety oraz dokumenty. Wychodzą na płytę lotniska i owiewa ich silny wiatr. Dzień jest chłodny, deszczowy i wietrzny, co wyjątkowo można odczuć na tak rozległej przestrzeni. Hayi przytrzymuje sobie podwiewającą spódniczkę. Założyła swoją ulubioną, czarną w różowe kwiatki, do tego różową bluzkę i dżinsowy bezrękawnik. Jiyong ubrał postrzępione ciemne spodnie, koszulkę z nadrukiem w palmy, a także słomkowy kapelusz, nieodpowiedni na deszczową pogodę, ale przydatny w cieplejszym klimacie Los Angeles. Na schodkach do samolotu oboje się zatrzymują i całują się namiętnie. Ludzie im klaskają. Pewnie mają ich za parę nowożeńców w podróży poślubnej. Jiyong lekko odsuwa od siebie Hayi i pyta, czy jest przekonana, że chce na tak długo zostawić rodziców, przyjaciół i lecieć w obce miejsce. Dodaje, że jeśli ma jakiekolwiek wątpliwości, jeszcze mogą się wycofać. A ona odpowiada, że nie ma żadnych. I wchodzą na pokład. Hayi siada przy oknie, Jiyong obok niej. Znów robią sobie zdjęcie, wymyślając śmieszne miny. Hayi nagrywa filmik, gdy samolot startuje, gdy odbija się od ziemi i wznosi wyżej i wyżej, zostawiając w dole lotnisko, dzielnicę, miasto, gdy wreszcie wzbija się ponad chmury. Jest zachwycona. A jak obraz za oknem staje się monotonny, ogląda z Jiyongiem filmy w laptopie. Po jednym najnowszym hicie akcji i dwóch komediach, mają już dosyć. Hayi proponuje zabawę w skojarzenia. Wymyśla słowo, Jiyong następne, które kojarzy mu się z poprzednim. Ona stwierdza, że wszystko kojarzy mu się z seksem i znów nazywa go zboczeńcem. On zaprzecza. Głośno się śmieją, zwracając na siebie uwagę innych pasażerów. Dzielą się kompletem słuchawek i słuchają muzyki. Hayi oczy się zamykają. Jiyong dziwi się, że jeszcze chwilę wcześniej się śmiała, a teraz zasypia. Wyjmuje jej z ucha słuchawkę. Patrzy na śpiącą Hayi i myśli o tym, że nigdy nie widział piękniejszej dziewczyny. Nie może oderwać od niej wzroku. Chciałby, aby to wiedziała, jednak nie zamierza jej budzić. Otwiera word’a i notuje swoje przemyślenia. Zapisuje plik na pulpicie pod nazwą „dla Hayi”. Ona budzi się, kiedy stewardessa rozwozi jedzenie. Zamawiają sobie ciepły posiłek i coś do picia. Do końca lotu Jiyong obejmuje Hayi ramieniem i oboje podziwiają widoki przez okno. A kiedy samolot zaczyna się obniżać i ukazuje się wielkie, pełne wieżowców, mostów i zakorkowanych ulic, miasto, wydają z siebie zachwycone okrzyki. Lądują na lotnisku w Los Angeles kilka minut po ósmej rano czasu pacyficznego. To znaczy, że w Korei jest północ. W porównaniu z pogodą w Seulu, tu świeci ostre słońce i coraz więcej ludzi zakłada słomkowe kapelusze. Hayi i Jiyong wysiadają z samolotu. Idą do budynku lotniska i odbierają bagaże. Tu nikt zdaje się nie dziwić na widok walizki z napisem „I ♥ sex”. Jiyong szuka w telefonie adres hotelu i zatrzymuje taksówkę. Jadą drogą szybkiego ruchu wśród rosnących po obu stronach palm, pod błękitnym niebem bez pojedynczej chmurki. Kierowca wypytuje ich skąd są i radzi, co warto zwiedzić w Los Angeles. Hayi i Jiyong dziękują za te wskazówki, zostawiają mu napiwek i wchodzą do hotelu. Prezentuje się on dość skromnie, ale mimo że był tani, okazuje się nienajgorszy. Hayi i Jiyong odbierają w recepcji klucz. Jadą windą na szóste piętro. Ich pokój jest nieduży, lecz przytulny. Znajduje się w nim szafa, stolik z dwoma krzesłami, telewizor i wielkie łóżko. Hayi natychmiast rzuca się na nie. Jiyong szeroko otwiera okno i fotografuje krajobraz miasta. Po szybkiej kąpieli oboje schodzą do hotelowej restauracji na lunch. Najedzeni łączą się na skype’ie  z Jyuni i Seunghyunem. Pozdrawiają ich, opowiadają o podróży. Dzwonią również do wyszukanego wcześniej w Internecie prywatnego detektywa i umawiają się na wizytę. Po południu odczuwają różnicę czasu i zasypiają na parę godzin. Budzą się, gdy słońce zachodzi. Trzymając się za ręce, spacerują po okolicy. Podziwiają kołyszące się na wietrze palmy, wdychają ciepłe powietrze. Wracają do hotelu spoceni z gorąca i znów muszą się wykąpać. Po wyjściu z łazienki, Hayi zastaje chłopaka przestawiającego meble. Pyta, zaskoczona:

- Co ty robisz?!

- Chcę, żeby codziennie budziło mnie słońce – odpowiada Jiyong – ale nie wiedziałem, że to łóżko jest tak cholernie ciężkie.

Hayi pomaga mu je przesunąć pod okno i kładzie się w miękkiej pościeli. Jiyong specjalnie zostawia jej włączonego laptopa, gdy idzie się wykąpać. Ona zauważa na pulpicie plik o nazwie „dla Hayi”, otwiera i czyta. On wychodzi z łazienki i zastaje dziewczynę ze łzami w oczach.

- Ji… chodź do mnie.

Jiyong kładzie się obok, a ona wtula się w niego i obsypuje go pocałunkami. Odwraca się, aby jak co noc objął ją i splótł ze sobą ich dłonie. Ale on tego nie robi. Całuje Hayi w kark, wpija się ustami w jej szyję. Ona się śmieje. Wydaje z siebie cichutki jęk, gdy czuje dłoń chłopaka między swoimi nogami. Zaciska je odruchowo, a on pyta:

- Przestać?

- Nie…

Dotyka Hayi niezwykle delikatnie w najbardziej wrażliwych miejscach. Niespodziewanie wsuwa w nią palce, porusza nimi w wolnym tempie i nie przyspiesza, dopóki jej cichutkie jęki nie stają się coraz intensywniejsze. Ona wykrzykuje jego imię w momencie, w którym osiąga spełnienie. Wtedy Jiyong ją obejmuje. Podnosi się lekko i całuje dziewczynę w czoło.

- Dobranoc, Lee Hayi.

Hayi nie odpowiada. Jeszcze kręci jej się w głowie po wspaniałych doznaniach sprzed chwili. Jiyong myśli o tym, że następnym razem odważy się na coś więcej.